De erotische Can-Can dans in Amsterdam
Can-Can in Amsterdam
Als er een feest in het jaar te noemen is waar veel Can-Can wordt gedanst, dan is het wel tijdens de Gay Pride in Amsterdam. De boten staan vol met feestvierende Can-Canners, om het publiek te vermaken en vooral ook te verleiden. De dans wordt oorspronkelijk alleen door vrouwen gedanst, maar tijdens deze grootste feesten zijn het juist vooral de mannen die de benen in de lucht gooien. Can-Can is een erotische dans die al in de negentiende eeuw werd ontwikkeld.
Moeilijke acceptatie
De Can-Can werd ontwikkeld in Algerije, maar genoot pas populariteit toen het de wijk Montparnasse in Parijs, Frankrijk, bereikte. Rond het jaar 1830 kwam de dans in Frankrijk terecht, waar het vooral gebruikt werd als lokdans in de nachtclubs. Het duurde niet lang voor de dans niet alleen als erotisch speeltje werd gebruikt in de duistere gelegenheden, maar ook in de slaapkamers, in sportclubs en zelfs op straat werd gedanst. Hoewel de Can-Can erg snel populair werd, waren er veel tegenstanders van deze dansvorm. Vooral de kerkelijke gemeenschappen en de overheid hebben de dans nog altijd niet kunnen accepteren.
Linedance Amsterdam
Wie aan linedance denkt, denkt aan cowboylaarzen, spijkerbroeken en stoere hoeden. Toch valt de puur vrouwelijke Can-Can ook onder linedance. De vrouwen staan in een rij naast elkaar en bewegen allemaal tegelijk op de maten van de muziek. Aan de basispassen is weinig toegevoegd en de dans is dan vrij eenvoudig, hoewel je er behoorlijk lenig voor moet zijn. Bij de passen van de dames is het de bedoeling dat de rok hoog opgetild wordt of een been hoog in de lucht gebracht wordt, waarbij de blote benen en, in veel gevallen, een deel van de billen te zien zijn. Dit was ook de voornaamste reden dat de dans niet eenvoudig werd geaccepteerd. De dans zou aanstootgevend, onsmakelijk en respectloos zijn.
De Can-Can van nu in Amsterdam
Tegenwoordig wordt de dans makkelijker geaccepteerd. Dit heeft te maken met diverse factoren. Naast het feit dat mensen veel meer open staan voor dergelijke invloeden heeft ook de kleding en het doel met deze verandering te maken. De Can-Can wordt nu in een aangepaste versie gedanst door de nette dansmariekes in mooie en degelijke kleding. Hoewel de dans oorspronkelijk uit Algerije komt, is de kleding die de Can-Canners dragen geïnspireerd door de Spaanse danseressen, met slingerende en golvende rokken. In de allereerste vorm droegen Can-Can danseressen lange jurken met petticoats en zwarte kousen. In deze vorm zien wij ze nog regelmatig in bijvoorbeeld films en musicals.
De kunts van Can-Can dansen
De erotische dans bleek al snel een inspiratiebron voor diverse kunstenaars. Fotografen maakten de mooiste foto’s van de danseressen, er werden prachtige beelden gemaakt en ook de schilders brachten Can-Can op het doek. Grootheden die deze erotische dans op het doek hebben gebruikt, zijn onder andere Henri de Toulouse-Lautrec, Georges Seurat, Georges Rouault en Pablo Picasso.x